- pięściarz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)sport. «ten, kto uprawia pięściarstwo; bokser»
Słownik języka polskiego . 2013.
pięściarz
Look at other dictionaries:
pięściarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co bokser I: Walka, pojedynek pięściarzy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bokser — m IV, DB. a, Ms. boksererze 1. lm M. boksererzy, DB. ów «sportowiec uprawiający boks; pięściarz» Bokser wagi ciężkiej, średniej, koguciej, muszej, piórkowej. Walka bokserów. 2. lm MB. y «pies wyhodowany w Niemczech, o kwadratowej głowie, krępej,… … Słownik języka polskiego
długoręki — długorękięcy rzad. «mający długie ręce» Długoręki pięściarz … Słownik języka polskiego
półdystans — m IV, D. u, Ms. półdystanssie zwykle blm, sport. «w boksie: odległość między walczącymi, z której pięściarz może zadawać ciosy bez konieczności zbliżania się do przeciwnika» … Słownik języka polskiego
bokser — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. boksererze; lm M. boksererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} zawodnik uprawiający boks; pięściarz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bokser wagi ciężkiej. Walka bokserów na ringu. <ang.> {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
