piłować

piłować
ndk IV, \piłowaćłuję, \piłowaćłujesz, \piłowaćłuj, \piłowaćował, \piłowaćowany
1. «rznąć, przecinać coś piłą lub piłką»

Piłować deski, belki.

przen.
a) «źle grać na jakimś instrumencie (smyczkowym); grać ciągle ten sam utwór»

Piłował skrzypce.

Codziennie piłowała tego samego walca.

b) «nadmiernie lub nieumiejętnie obciążać jakiś silnik, jakąś maszynę, powodując szybkie ich zużycie»

Warczał silnik piłowany na pierwszym biegu.

2. «ścierać, wygładzać coś pilnikiem»

Piłować powierzchnię metalową przed malowaniem.

Piłować paznokcie.

3. pot. żart. «zanudzać kogoś (opowiadaniem, rozmową na jeden temat); uporczywie coś powtarzać, wypytywać o coś, domagać się czegoś»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • piłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, piłowaćłuję, piłowaćłuje, piłowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciąć coś piłą lub piłką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piłować drzewo. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • piłować — posp. Piłować mordę, gębę, dziób itp. «dużo lub głośno mówić, krzyczeć»: Jedna to jest taka krzykliwa, mordę piłuje (...). Roz bezp 1996 …   Słownik frazeologiczny

  • dziób — pot. Kłapać, trzaskać dziobem «mówić dużo, wypowiadać wiele słów»: Godzinami stoją przed blokiem i trzaskają dziobami. Roz bezp 2001. Dostać w dziób zob. dostać 8. Piłować dziób zob. piłować. Zamknąć, stulić dziób zob. zamknąć 4. Zamknąć, trzymać …   Słownik frazeologiczny

  • gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

  • morda — Drzeć mordę zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) mordę; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z mordą, doskakiwać do kogoś z mordą zob. gęba 4. Morda w kubeł zob. kubeł. Nakłaść komuś po mordzie zob. nakłaść 2. Padać na mordę zob …   Słownik frazeologiczny

  • paznokieć — m I, D. paznokiećkcia; lm M. paznokiećkcie, D. paznokiećkci «lekko wypukła płytka rogowa, pokrywająca powierzchnię grzbietową ostatnich członów palcowych u człowieka i naczelnych» Długie, krótkie paznokcie. Obcinać, piłować paznokcie. Malować… …   Słownik języka polskiego

  • piłowanie — n I rzecz. od piłować …   Słownik języka polskiego

  • raszplować — ndk IV, raszplowaćluję, raszplowaćlujesz, raszplowaćluj, raszplowaćował, raszplowaćowany środ. «piłować, trzeć raszplą tarnikiem» …   Słownik języka polskiego

  • rzezać — ndk I, rzezaćam, rzezaćasz, rzezaćają, rzezaćaj, rzezaćał, rzezaćany a. IX, rzeżę, rzeżesz, rzeż 1. przestarz. «rżnąć, ciąć, krajać, piłować» Rzezać drzewo. 2. przestarz. «rzeźbić, ryć; wyrzynać, szlifować» Rzezać w kamieniu, bursztynie, drzewie …   Słownik języka polskiego

  • rżnąć — a. rznąć ndk Va, rżnąćnę, rżnąćniesz, rżnąćnij, rżnąćnął, rżnąćnęła, rżnąćnęli, rżnąćnięty 1. «ciąć, krajać, przecinać, piłować» Rżnąć drzewo, sieczkę. 2. «wyrzynać ozdoby, ryć, rzeźbić, szlifować, grawerować» Rżnąć (wzór, rysunek) w drewnie,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”