pionowo

pionowo
«w kierunku pionowym; prosto w dół lub w górę; prostopadle do podstawy»

Balon wznosi się pionowo w górę.

Zbocze opada pionowo.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • pionowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} zgodnie z kierunkiem przyciągania ziemskiego, prostopadle do poziomu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustawić coś pionowo. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szyb — m IV, D. u, Ms. szybbie; lm M. y 1. górn. «wyrobisko korytarzowe (najczęściej pionowe) o różnej obudowie, o przekroju powyżej 4 m2 i znacznej długości, prowadzące z powierzchni terenu do położonego w głąb ziemi złoża, służące do celów… …   Słownik języka polskiego

  • świeca — ż II, DCMs. świecacy; lm D. świec 1. «rodzaj pałeczki z parafiny, stearyny lub wosku z knotem w środku, służącej po zapaleniu jako sztuczne źródło światła» Świeca stearynowa, woskowa. Świeca kolorowa, ozdobna. Blask, błysk świecy. Ogarek, płomień …   Słownik języka polskiego

  • urwisty — «bardzo stromy, opadający pionowo lub prawie pionowo; stromy, spadzisty» Urwiste zbocze. Urwisty wąwóz …   Słownik języka polskiego

  • słup — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. słuppie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element konstrukcyjny budowli osadzany pionowo w podłożu lub wsparty na nim, o zróżnicowanym kształcie i o wysokości znacznie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szyb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. szybbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrobisko korytarzowe prowadzące pionowo z powierzchni ziemi w głąb eksploatowanego złoża : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szyb zjazdowy,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ВОРОТА ВЕРТИКАЛЬНО-СКЛАДНЫЕ — ворота 2., состоящие из вертикальных полотен, смещаемых при открывании в стороны по горизонтальным направляющим с образованием вертикальных складок (Болгарский язык; Български) вертикално сгъваема порта (Чешский язык; Čeština) skládací vrata… …   Строительный словарь

  • ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

  • antykwa — ż IV, CMs. antykwawie, blm druk. «krój czcionek o pionowo ukształtowanym rysunku liter, wzorowany na kształcie pisma łacińskiego; czcionka o tym kroju» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • buńczuk — m III, D. a, N. buńczukkiem; lm M. i 1. hist. «drzewce zakończone u góry kulą ze zwisającymi spod niej chwastami z końskiego włosia, jako oznaka władzy wojskowej używane dawniej przez Turków, Tatarów i Kozaków oraz hetmanów polskich» 2. hist.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”