Poprawna pisownia.
Pisownia łączna, rozdzielna.
Tradycyjna, historyczna pisownia.
Ustalić, uporządkować pisownię.
Znać zasady jakiejś pisowni.
Słownik języka polskiego . 2013.
pisownia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. pisowniani {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór zasad dotyczących prawidłowego sposobu pisania wyrazów; ortografia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pisownia wyrazów z {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Лось Ян — Лось (Łoś) Ян [2(14).5.1860, Кельце, ‒ 10.11.1928, Краков], польский языковед славист, член Польской АН. Окончил Петербургский университет (1885), учился в Париже и в Германии. Профессор Ягеллонского университета в Кракове (с 1902). Исследовал… … Большая советская энциклопедия
Лось — I (Łoś) Ян [2(14).5.1860, Кельце, 10.11.1928, Краков], польский языковед славист, член Польской АН. Окончил Петербургский университет (1885), учился в Париже и в Германии. Профессор Ягеллонского университета в Кракове (с 1902). Исследовал … Большая советская энциклопедия
Польский язык — РАСПРОСТРАНЕНИЕ П. ЯЗ. П. язык принадлежит к группе зап. славянских яз. и вместе с кашубским и вымершим полабским яз. составляет их лехицкую группу (см. «Славянские языки»). Область распространения П. яз. состоит прежде всего из собственно Польши … Литературная энциклопедия
duży — duzi, większy 1. «wielki, znaczny pod względem rozmiarów, kształtu, ilości, siły» Duży dom, las, ogród, majątek. Duży kawał czegoś. Duże koszty produkcji. Duży nakład, procent, wybór. ∆ Duża czarna «duża filiżanka czarnej kawy, duża porcja kawy»… … Słownik języka polskiego
łączny — 1. «powstały z połączenia, tworzący sumę czegoś; połączony, wspólny» Łączne ujmowanie zjawisk. Dzieła te wyszły w łącznym nakładzie 7 milionów egzemplarzy. ∆ jęz. Pisownia łączna «pisanie razem dwóch wyrazów lub grupy wyrazów (bez stosowania… … Słownik języka polskiego
niezgodny — niezgodnyni 1. «trudno skłaniający się do zgody, skłonny do kłótni; nieustępliwy, kłótliwy» Niezgodne rodzeństwo. Niezgodny charakter. Niezgodny w pożyciu małżeńskim. 2. «będący w sprzeczności z czymś, nie odpowiadający czemuś» Postępowanie… … Słownik języka polskiego
ortografia — ż I, DCMs. ortografiafii; lm D. ortografiafii (ortografiafij) 1. «nauka pisowni; ogół zasad i przepisów dotyczących poprawnej pisowni» Nauczyć się ortografii. Znać ortografię. 2. «pisanie wyrazów według ustalonych norm; pisownia» Zła, dobra,… … Słownik języka polskiego
oryginalny — oryginalnyni, oryginalnyniejszy 1. «samoistny, swoisty, nie będący naśladownictwem lub przeróbką; nie fałszowany, autentyczny» Oryginalny dokument. Oryginalna twórczość. Oryginalna pisownia. 2. «tworzący samodzielnie, nie opierający się na… … Słownik języka polskiego
pisowniowy — «odnoszący się do pisowni, związany z pisownią» Spory pisowniowe … Słownik języka polskiego
