plebejusz

plebejusz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y a. -ów
1. przestarz. «w dawnej Polsce: człowiek nie należący do stanu szlacheckiego, nie pochodzący z warstw uprzywilejowanych, wywodzący się z ludu»
2. hist. «w starożytnym Rzymie: wolny obywatel nie mający (w przeciwieństwie do patrycjusza) pełnych praw politycznych i cywilnych»
‹łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • plebejusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek nienależący do stanu szlacheckiego; chłop, mieszczanin; w starożytnym Rzymie także: wolny obywatel nieposiadający… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”