- plejstocen
- m IV, D. -u, Ms. \plejstocennie, blmgeol. «starsza epoka czwartorzędu, trwająca od około 1 miliona do około 10 tysięcy lat temu, charakteryzująca się między innymi wielkim zlodowaceniem, które objęło ogromny obszar kuli ziemskiej, zmniejszaniem się ruchów górotwórczych i pojawieniem się człowieka neandertalskiego; dyluwium»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.