- plugawiec
- m II, DB. \plugawiecwca, W. \plugawiecwcze; lm M. \plugawiecwcy, DB. \plugawiecwców«człowiek plugawy, budzący wstręt»
Słownik języka polskiego . 2013.
plugawiec
Look at other dictionaries:
plugawiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. plugawiecwcu || plugawiecwcze; lm M. plugawiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zachowująca się, postępująca obrzydliwie, budząca odrazę, wstręt {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ПЛЮГАВЫЙ — Многие областные слова русского языка, встречающиеся по преимуществу в северо западных и юго западных говорах, находят соответствие в украинском и белорусском языках, а также в западнославянских языках. И часто бывает трудно решить, откуда и… … История слов
