bibułka

bibułka
ż III, CMs. \bibułkałce; lm D. \bibułkałek
1. rzad. zdr. od bibuła (tylko w zn. 1).
2. «bardzo cienki papier mający różnorakie przeznaczenie, np. (w elektrotechnice) jako materiał izolacyjny, jako papier dekoracyjny, higieniczny itp.»

Bibułka kolorowa.

Bibułka gładka, karbowana, groszkowana.

Bibułka serwetkowa, ręcznikowa.

Bibułka papierosowa.

Kwiaty, ozdoby choinkowe z bibułki.

Wycinanki z bibułki.

Zawijać kryształy, obrączki w bibułkę.

Palić machorkę w bibułce.

∆ Bibułka przebitkowa «papier używany do sporządzania kopii maszynopisowych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • bibułka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bibułkałce; lm D. bibułkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. bibuła I w zn. 1. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} cienki papier (biały… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bibuła — ż IV, CMs. bibułaule; lm D. bibułauł 1. «papier chłonący ciecze, używany do filtrowania płynów, osuszania atramentu itp.» ∆ Bibuła filtracyjna «gatunek bibuły używanej do oddzielania osadu od cieczy» 2. «cienki papier służący do wyrobu ozdób, do… …   Słownik języka polskiego

  • cieniutki — cieniutkitcy forma zdr. o odcieniu intensywnym od cienki a) w zn. 1: Cieniutka nitka. Cieniutka obrączka. Cieniutka bibułka. Cieniutki płaszczyk. b) w zn. 2: Cieniutki dyszkant. Cieniutkie tony fletu …   Słownik języka polskiego

  • filtracyjny — przym. od filtracja Bibułka, prasa filtracyjna. Aparat filtracyjny …   Słownik języka polskiego

  • gofrować — ndk IV, gofrowaćruję, gofrowaćrujesz, gofrowaćruj, gofrowaćował, gofrowaćowany techn. «marszczyć, karbować; wytłaczać (zwykle mechanicznie) wzór na tkaninie, papierze lub blasze» Gofrowana bibułka. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • karbonowy — «zawierający węgiel, grafit» Bibułka karbonowa. ∆ chem. Kwasy karbonowe «grupa kwasów organicznych» …   Słownik języka polskiego

  • karbować — ndk IV, karbowaćbuję, karbowaćbujesz, karbowaćbuj, karbowaćował, karbowaćowany 1. «robić na czymś karby, nacięcia; nacinać, wycinać, znaczyć» Karbować ścięte drzewa. ◊ Karbować sobie w pamięci «zapamiętywać» 2. «układać coś w karby; fałdować,… …   Słownik języka polskiego

  • krepina — ż IV, CMs. krepinanie; lm D. krepinain 1. «bibułka marszczona, używana do dekoracji, wyrobu ozdób, sztucznych kwiatów itp.» 2. rzem. «taśma tapicerska» 3. teatr. «sztuczne włosy służące do charakteryzacji» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • krepowy — przym. od krepa (zwykle w zn. 1) Krepowa tkanina, sukienka. ∆ Bibułka krepowa → krepina w zn. 1 …   Słownik języka polskiego

  • listkowy — «składający się z listków; przypominający listek, listki» Listkowy ornament. Sałata listkowa. ∆ Złoto listkowe «cieniutkie jak bibułka blaszki złota używane do barwienia tłoczeń w oprawach książek, linii rytych w kamieniu itp.» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”