płonnik

m III, D. -a, N. \płonnikkiem; lm M. -i

bot. «Polytrichum, kosmopolityczny mech wysokości do 60 cm, o łodygach wzniesionych, gęsto pokrytych zielonymi lancetowatymi liśćmi; w Polsce pospolity płonnik błotny, rosnący na torfowiskach i w wilgotnych lasach, tworzący zwarte darnie»