- płótno
- n III, Ms. \płótnonie; lm D. płócien1. «tkanina lniana, bawełniana, konopna albo jutowa, o splocie płóciennym, różnej grubości, używana na obrusy, serwety, ścierki, bieliznę pościelową i osobistą, także na letnie ubrania, namioty, żagle itp.»
Cienkie, grube, miękkie, szorstkie, sztywne płótno.
Bielone, nie bielone, surowe, szare, zgrzebne płótno.
Impregnowane płótno.
Cieniutkie płótno batystowe.
Płótno namiotowe, żaglowe.
Płótno na ścierki.
Drukowane płótno na zasłony.
Obrus z lnianego płótna.
Męskie koszule z kolorowego płótna.
Książka oprawiona w płótno.
Bielić, tkać płótno.
∆ Płótno krawieckie «płótno usztywnione dzięki specjalnej apreturze, używane jako podkładki przy szyciu płaszczy, marynarek itp.»◊ Ktoś blady, biały jak płótno; zblednąć jak płótno «ktoś bardzo blady; bardzo zblednąć»◊ pot. żart. Mieć płótno w kieszeni «nie mieć pieniędzy; być bez grosza»2. «tkanina odpowiednio zagruntowana, na której maluje się obrazy; obraz namalowany na takiej tkaninie»Płótno rozpięte na blejtramie.
Płótna historyczne.
Olbrzymie płótna Matejki.
Zbiór, kolekcja płócien.
Wystawa płócien znanego malarza.
Sprzedawać, wystawiać swoje płótna.
◊ książk. Przenieść coś na płótno «namalować coś, stworzyć obraz na jakiś temat»
Słownik języka polskiego . 2013.