- bicz
- m II, D. -a; lm M. -e, D. -ów«rzemień lub skręcony sznur przytwierdzony do trzonka, służący do chłostania; bat»∆ med. Bicz szkocki «zabieg leczniczy polegający na zlewaniu ciała strumieniem wody pod ciśnieniem kilku atmosfer»◊ Bicz boży «zdarzenie, zwykle złe, poczytywane za znak kary zesłanej przez siły nadprzyrodzone; narzędzie kary»◊ Ktoś jest rozpuszczony jak dziadowski bicz «ktoś jest niesforny, nie przestrzega żadnej dyscypliny»◊ Ukręcić bicz na siebie, na kogoś «ściągnąć na siebie ujemne skutki własnego postępowania lub przyczynić się do czyjegoś niepowodzenia»◊ Jak z bicza trzasł, rzad. strzelił «bardzo prędko, szybko (o czasie)»□ Z piasku bicza nie ukręci.
Słownik języka polskiego . 2013.