- bieda
- Iż IV, CMs. biedzie1. blm«brak wystarczających środków materialnych do zaspokajania potrzeb; niedostatek, ubóstwo»
Zaznać biedy.
Żyć w biedzie.
Bieda gdzieś panuje, zagląda komuś w oczy, wkrada się do domu.
◊ Bieda z nędzą, bieda aż piszczy «o skrajnej biedzie»◊ Klepać biedę «żyć w niedostatku, być biednym»2. lm D. bied«trudna, przykra sytuacja; nieszczęście, kłopoty, tarapaty»Każdy ma swoje biedy.
Mieć z kimś, z czymś biedę.
Bieda (jest) z kimś, z czymś.
Bieda a. cała bieda z tym, że… Wpakować się w biedę.
◊ Stara bieda «nic nowego - zwykle odpowiedź na zapytanie: co słychać? jak ci się powodzi?»◊ Pół biedy «niewielki kłopot, małe zmartwienie»◊ Od biedy «w braku czegoś lepszego, w ostateczności»◊ Z biedą a) «w braku czegoś lepszego, w ostateczności; od biedy» b) «z trudnością, zaledwie»3. blmpot. «ludzie niezamożni; nędzarze, biedacy, biedota»IIż IV, CMs. biedzie; lm D. bied→ biedka‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.