biedaczyna

m a. ż odm. jak ż IV, CMs. \biedaczynanie; lm MB. \biedaczynany, D. \biedaczynayn (także DB. \biedaczynanów - tylko o mężczyznach)

«z politowaniem o osobie wzbudzającej współczucie, litość»

Mizerny biedaczyna.

Biedaczyna, był (była) pośmiewiskiem.