pobieleć

dk III, \pobielećeję, \pobielećejesz, \pobielećej, \pobielećlał, \pobielećeli, \pobielećlały, \pobielećlali

«stać się białym, bielszym, bladym; o włosach: posiwieć»

Dachy pobielały od szronu.

Spadł śnieg, pobielały pola.

Twarze im pobielały ze strachu.

Pobielały komuś włosy.

Pobielała komuś głowa.