pobłąkać się

pobłąkać się: dk I, \pobłąkać sięam się, \pobłąkać sięasz się, \pobłąkać sięają się, \pobłąkać sięaj się, \pobłąkać sięał się

«spędzić pewien czas na błąkaniu się, chodzeniu bez celu, spacerowaniu; pobłądzić, powałęsać się»

Pobłąkać się wśród drzew, po ulicach.

Pobłąkał się po parku, nie myśląc o niczym.

Игры ⚽ Нужен реферат?

pobłąkać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pobłąkać sięam się, a się, ają się {{/stl 8}}{{stl 7}} spędzić jakiś czas na chodzeniu bez celu; pochodzić trochę; pospacerować; powałęsać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobłąkał się trochę po komnatach starego zamku … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobłądzić — dk VIa, pobłądzićdzę, pobłądzićdzisz, pobłądzićbłądź, pobłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, zabłądzić» Pobłądzić w lesie. W tak gęstej mgle łatwo można było pobłądzić. Wziął przewodnika, aby nie… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias