pobratymiec

pobratymiec
m II, DB. \pobratymiecmca, W. \pobratymiecmcze (\pobratymiecmcu); lm M. \pobratymiecmcy, DB. \pobratymiecmców
1. książk. «człowiek pochodzący z tego samego szczepu, co ktoś inny, mówiący tym samym albo pokrewnym językiem»

Czyjś pobratymiec.

Wszyscy Słowianie są pobratymcami.

2. książk. «człowiek, którego łączy z kimś pobratymstwo, związek przyjaźni (w stosunku do tego drugiego); przyjaciel, wierny druh»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pobratymiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. pobratymiecmcze; lm M. pobratymiecmcy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek wywodzący się z tej samej lub blisko spokrewnionej nacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyjś pobratymiec …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pobratymczy — książk. przym. od pobratymiec Związek pobratymczy. Pobratymcze narody słowiańskie …   Słownik języka polskiego

  • pobratymczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. pobratymiec: Pobratymcze szczepy, narody, języki. Pobratymcze więzi. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”