- biedniak
- m III, DB. -a, N. \biedniakkiem; lm M. \biedniakacy, DB. -ówśrod. «chłop należący do biedoty wiejskiej»
Gospodarstwa biedniaków.
‹ros.›
Słownik języka polskiego . 2013.
biedniak
Look at other dictionaries:
biedniacki — biedniackiccy przym. od biedniak Biedniackie wsie … Słownik języka polskiego
biedniaczka — ż III, CMs. biedniaczkaczce; lm D. biedniaczkaczek forma ż. od biedniak … Słownik języka polskiego
biedniokas — ×biedniõkas, ė (l. biedniak, rus. бeдняк) smob. (2) beturtis, vargšas: Artelės pirmininku išrinktas biedniokas valstietis sp. Pats neką turi i da tokią biedniõkę apsirinko Gs … Dictionary of the Lithuanian Language
