- biedula
- ż I, DCMs. \biedulali; lm D. \biedulaul«z politowaniem, ze współczuciem o człowieku biednym, nieszczęśliwym, godnym współczucia, zwłaszcza o kobiecie»
Słownik języka polskiego . 2013.
biedula
Look at other dictionaries:
biedula — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o człowieku biednym, skrzywdzonym, budzącym współczucie, litość (zwłaszcza o kobiecie) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nogę złamała, biedula, a tu sesja się zbliża. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biedulka — ż III, CMs. biedulkalce; lm D. biedulkalek zdr. od biedula … Słownik języka polskiego
