- podciągnąć
- dk Va, \podciągnąćnę, \podciągnąćniesz, \podciągnąćnij, \podciągnąćnął, \podciągnąćnęła, \podciągnąćnęli, \podciągnąćnięty, \podciągnąćnąwszy - podciągać ndk I, \podciągnąćam, \podciągnąćasz, \podciągnąćają, \podciągnąćaj, \podciągnąćał, \podciągnąćany1. «przesunąć, wyciągnąć coś w górę, wciągnąć pod górę»
Podciągnąć pończochy, spodnie, spódnicę.
Podciągnąć mankiety, nogawki.
Podciągnąć kolana pod brodę.
◊ Podciągnąć mur, budynek (np. do pierwszego piętra) «wznieść mur, budynek do określonego poziomu, np. do pierwszego piętra»przen. «podnieść czyjś poziom albo poziom czegoś; ulepszyć, udoskonalić»Podciągnąć stopnie.
Podciągnąć kogoś w matematyce albo z matematyki.
Podciągnąć dyscyplinę w zespole.
2. częściej dk «ciągnąc przesunąć coś w określonym kierunku, zwykle poziomym»Podciągnąć stół do okna.
Podciągnąć koc, kołdrę.
Podciągnąć nogi pod krzesło.
3. pot. «zaliczyć coś do jakiejś kategorii, dostosować coś do czegoś»Wszystko podciągnęli pod jedną kategorię.
Wykroczenie podciągnięto pod paragraf dziesiąty.
4. częściej dk, przestarz. «przesunąć się w marszu, zbliżając się do jakiegoś punktu»Wojska podciągnęły pod miasto.
podciągnąć się - podciągać się1. strona zwrotna czas. podciągnąć - podciągać (zwykle w zn. 1)Podciągnąć się na rękach.
przen.Podciągnąć się w nauce, z matematyki.
2. «podciągnąć jeden drugiego»Taternicy podciągali się wzajemnie na linach.
Słownik języka polskiego . 2013.