podiwanić

podiwanić
dk VIa, \podiwanićnię, \podiwanićnisz, \podiwanićwań, \podiwanićnił, \podiwanićniony
posp. «zabrać coś komuś ukradkiem, niepostrzeżenie; podwędzić, ukraść»

Podiwanić komuś paczkę papierosów.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • podiwanić — Ukraść; okraść Eng. To steal; to rob …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”