- podnajemca
- m odm. jak ż II, DCMs. \podnajemcacy; lm M. \podnajemcacy, DB. \podnajemcacówpraw. «osoba biorąca w najem od innej osoby rzecz przez nią uprzednio wynajętą, osoba odnajmująca coś od najemcy»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
podnajemca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. podnajemcacy, praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba biorąca w najem jakąś rzecz od najemcy (tj. od osoby, która tę rzecz wynajęła od kogoś innego) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sublokator — m IV, DB. a, Ms. sublokatororze; lm M. sublokatororzy a. owie, DB. ów «osoba wynajmująca część mieszkania od głównego lokatora, podnajemca» Przyjąć sublokatora do pokoju. Wymówić mieszkanie sublokatorowi … Słownik języka polskiego
sublokator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. sublokatororze; lm M. sublokatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} lokator wynajmujący część mieszkania od głównego lokatora; podnajemca {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień