- bieliźniarka
- ż III, CMs. \bieliźniarkarce; lm D. \bieliźniarkarek1. «szafa lub jej część z półkami do przechowywania bielizny»
Szafa z bieliźniarką.
2. «kobieta szyjąca bieliznę»
Słownik języka polskiego . 2013.
bieliźniarka
Look at other dictionaries:
bieliźniarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bieliźniarkarce; lm D. bieliźniarkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szafa, komoda przeznaczona do przechowywania bielizny; wydzielona do tego część szafy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lustro — n III, CMs. lustrotrze; lm D. lustroter 1. «tafla szkła pokrytego na spodniej powierzchni warstwą srebra lub aluminium, mająca właściwość odbijania znajdujących się przed nią przedmiotów, używana jako przedmiot toaletowy (do przeglądania się), do … Słownik języka polskiego
szwaczka — ż III, CMs. szwaczkaczce; lm D. szwaczkaczek «kobieta zajmująca się zawodowo szyciem w szwalni; także przestarz.: krawcowa, bieliźniarka» Pracowała jako szwaczka w fabryce odzieżowej … Słownik języka polskiego
szwaczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. szwaczkaczce; lm D. szwaczkaczek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta zawodowo szyjąca odzież, krawcowa; dawniej też bieliźniarka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szwaczki zatrudnione w fabryce koszul. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
