bielnik

bielnik
m III, D. -a, N. \bielnikkiem; lm M. -i
1. bielarnia

Bielić płótno na bielniku.

2. B.=D.
bot. «Candida albicans, drobnoustrój należący do drożdżaków, wywołujący bielnicę»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”