podręczyć

podręczyć
dk VIb, \podręczyćczę, \podręczyćczysz, \podręczyćdręcz, \podręczyćczył, \podręczyćczony
«spędzić jakiś czas na dręczeniu kogoś, dokuczaniu komuś»

Chciała go trochę podręczyć.

podręczyć się
1. strona zwrotna czas. podręczyć

Podręczyła się trochę smutnymi myślami.

2. rzad. «podręczyć siebie wzajemnie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • pomordować — dk IV, pomordowaćduję, pomordowaćdujesz, pomordowaćduj, pomordowaćował, pomordowaćowany 1. «mordując pozbawić życia jednego po drugim, zabić wiele osób» Zwłoki pomordowanych jeńców. 2. «zmęczyć jednego po drugim, spowodować zmęczenie wielu osób;… …   Słownik języka polskiego

  • poznęcać się — dk I, poznęcać sięam się, poznęcać sięasz się, poznęcać sięają się, poznęcać sięaj się, poznęcać sięał się «podręczyć kogoś, popastwić się nad kimś» Poznęcali się nad kolegą …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”