podrzędny

podrzędny
\podrzędnyni, \podrzędnyniejszy
1. «zajmujący w stosunku do innych mniej ważne miejsce, drugorzędną pozycję, mało znaczący, mierny, niepozorny; kiepski, lichy, marny»

Podrzędny artysta, autor, pisarz.

Podrzędna literatura.

Podrzędne stanowisko, znaczenie.

Podrzędny kabaret.

Podrzędny lokal.

Podrzędna knajpa.

Podrzędna scena.

2. jęz. «występujący w związku zależności jako element poboczny, podporządkowany elementowi głównemu, nadrzędnemu»

Zdanie podrzędne.

∆ Spójniki podrzędne «spójniki, np. gdy, ponieważ, gdzie, łączące zdanie podrzędne ze zdaniem nadrzędnym»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • podrzędny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, podrzędnyni, podrzędnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się w dalszym rzędzie pod względem ważności w jakiejś hierarchii, mniej ważny; kiepski, marny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podrzędny — Grać, odegrać podrzędną rolę (w czymś) zob. rola 3 …   Słownik frazeologiczny

  • składnia — ż I, DCMs. składniani; lm D. składniani 1. jęz. «nauka o budowie wypowiedzeń, ich elementach składowych, o środkach i sposobach służących do ich wyodrębniania lub łączenia, powodujących układanie się ich w całość gramatyczno komunikatywną;… …   Słownik języka polskiego

  • czwartorzędny — czwartorzędnyni «należący do dalekiej (czwartej) klasy, kategorii, odległego rzędu, gatunku itp.; mający niską wartość; bardzo mierny, lichy, marny, podrzędny» Czwartorzędny pisarz, aktor. Czwartorzędny film …   Słownik języka polskiego

  • drugorzędny — drugorzędnyni «należący do niższej kategorii, podrzędny, mniej ważny» Drugorzędny lokal. Drugorzędna restauracja. To sprawa drugorzędna. Grał zawsze drugorzędne role …   Słownik języka polskiego

  • epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… …   Słownik języka polskiego

  • hipotaksa — ż IV, CMs. hipotaksasie, blm jęz. «związek dwu członów syntaktycznych (wyrazów, ich grup, zdań), z których jeden jest podrzędny względem drugiego» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • histrion — m IV, DB. a, Ms. histrionnie; lm M. i, DB. ów 1. «w starożytnym Rzymie: aktor; w średniowieczu, głównie we Francji: zawodowy sztukmistrz, muzykant, śpiewak, akrobata» 2. pogard. «komediant, błazen, podrzędny aktor» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • mordownia — ż I, DCMs. mordowniani; lm D. mordowniani posp. «podrzędny lokal gastronomiczny, w którym się pije dużo alkoholu, gdzie dochodzi często do awantur» …   Słownik języka polskiego

  • pisarczyk — m III, DB. a, N. pisarczykkiem; lm M. te i, ci owie 1. «lekceważąco o pisarzu literacie; marny, podrzędny pisarz» 2. przestarz. «pomocnik pisarza w urzędzie, biurze» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”