- biesiadnik
- m III, DB. -a, N. \biesiadnikkiem; lm M. \biesiadnikicy, DB. -ówksiążk. «uczestnik biesiady»
Słownik języka polskiego . 2013.
biesiadnik
Look at other dictionaries:
biesiadnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. biesiadnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} uczestnik biesiady : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podochoceni biesiadnicy rozpoczęli chóralne śpiewy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
