- podworzec
- m II, D. \podworzecorca; lm M. \podworzecorce, D. \podworzecrcówreg. → podwórzec
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
podworzec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. podworzecorca, lm D. podworzecorców, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co podwórzec. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podwórzec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. podwórzecórca; lm D. podwórzecórców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podwórze dużych rozmiarów, zwykle otoczone ze wszystkich stron zabudowaniami; dziedziniec : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podwórzec — m II, D. podwórzecórca (podwórzecworca); lm M. podwórzecórce (podwórzecworce), D. podwórzecórców (podwórzecworców) 1. książk. «okazałe podwórze, dziedziniec» Podwórzec zamkowy. 2. reg. «podwórze» … Słownik języka polskiego
majdan — m IV, D. u, Ms. majdannie; lm M. y 1. D. u a. a pot. «czyjeś rzeczy, bagaże, tłumoki, toboły» Podróżować, wędrować z całym majdanem. Rozłożyć się gdzieś z całym majdanem. Zwinąć swój majdan. 2. przestarz. «plac na wsi, w obozie wojskowym, w… … Słownik języka polskiego