pogrubieć

pogrubieć
dk III, \pogrubiećeję, \pogrubiećejesz, \pogrubiećej, \pogrubiećbiał, \pogrubiećbieli, \pogrubiećbiały, \pogrubiećbiali
1. «stać się grubym, grubszym; o istotach żywych: rozrosnąć się, utyć»

Warstwa lodu na rzece pogrubiała.

Szczenię podrosło i pogrubiało.

2. «stać się mniej delikatnym; zwłaszcza: stać się szorstkim, chropowatym»

Skóra rąk pogrubiała.

Komuś pogrubiały rysy twarzy.

3. pot. «o głosie: stać się niskim, grubym»

Głos mu pogrubiał ze wzruszenia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • pogrubienie — n I rzecz. od pogrubić, pogrubieć …   Słownik języka polskiego

  • zgrubieć — dk III, zgrubiećeję, zgrubiećejesz, zgrubiećej, zgrubiećbiał, zgrubiećbieli, zgrubiećbiały, zgrubiećbiali 1. «stać się grubym, grubszym, zwiększyć swoją objętość, masę, rozrosnąć się; pogrubieć, utyć» Zgrubieć w pasie. Palec zgrubiały wskutek… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”