pojedynka

pojedynka
ż III, CMs. \pojedynkance; lm D. \pojedynkanek
1. «jednolufowa i jednostrzałowa strzelba śrutowa; jednorurka»

Strzelić z pojedynki.

2. pot. «pokój w hotelu czy pensjonacie lub cela więzienna przeznaczone na jedną osobę»

Wynająć pojedynkę.

3. przestarz. «bryczka, dorożka jednokonna»

Jechać pojedynką.

w pojedynkę «pojedynczo, po jednemu; samotnie»

Iść na spacer w pojedynkę.

W pojedynkę trudno prowadzić dom.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • w pojedynkę — → pojedynka …   Słownik języka polskiego

  • jednorurka — ż III, CMs. jednorurkarce; lm D. jednorurkarek łow. «jednolufowa i jednostrzałowa strzelba śrutowa; pojedynka» …   Słownik języka polskiego

  • pojedynek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. pojedyneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawny sposób załatwiania sprawy honorowej przez walkę dwóch przeciwników na białą lub palną broń w obecności sekundantów : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”