pokurcz

pokurcz
m II, DB. -a; lm M. -e, D. -ów, B.=M. a. D.
(tylko o ludziach), pot. pogard. «o niepozornym, brzydkim psie mieszańcu; także o niezgrabnym, brzydkim człowieku»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pokurcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek niepozorny, niezgrabny, słaby {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokurcz — Człowiek niskiego wzrostu Eng. A person of short stature …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”