- pokurczyć
- dk VIb, \pokurczyćczę, \pokurczyćczysz, \pokurczyćkurcz, \pokurczyćczył, \pokurczyćczony«skurczyć wiele czegoś albo skurczyć coś w wielu miejscach; pokulić, poskręcać»
Z zimna pokurczyli ramiona.
pokurczyć się «o wielu: stać się skurczonym, ulec skurczeniu»Rośliny pokurczyły się z braku wilgoci.
Koszule, obrusy pokurczyły się po praniu, w praniu.
Słownik języka polskiego . 2013.