polatucha

polatucha
ż III, CMs. \polatuchausze; lm D. \polatuchauch
zool. «Sciuropterus volans (Pteromys volans), gryzoń z rodziny wiewiórek, o sierści płoworudej, mający po bokach ciała owłosiony fałd skórny umożliwiający skoki ślizgowe; zamieszkuje głównie lasy Syberii; wiewiórka latająca»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • polatouche — [ pɔlatuʃ ] n. m. • 1761; russe polatouka ♦ Mammifère rongeur auquel une membrane tendue entre les pattes permet de planer. ⇒ écureuil (volant). Polatouche de Sibérie, de Malaisie. ● polatouche nom masculin (polonais polatucha) Écureuil d Eurasie …   Encyclopédie Universelle

  • wiewiórka — ż III, CMs. wiewiórkarce; lm D. wiewiórkarek 1. «Sciurus vulgaris, gryzoń nadrzewny z rodziny wiewiórkowatych, o barwie rudej, czarnej lub popielatej, charakteryzujący się wydłużonym ciałem i puszystym ogonem; żyje w lasach i parkach Eurazji… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”