połknąć

dk Va, \połknąćnę, \połknąćniesz, \połknąćnij, \połknąćnął, \połknąćnęła, \połknąćnęli, \połknąćnięty, \połknąćnąwszy - połykać ndk I, \połknąćam, \połknąćasz, \połknąćają, \połknąćaj, \połknąćał, \połknąćany

«za pomocą ruchów mięśni krtani i przełyku przesunąć coś z jamy ustnej do żołądka; łykając zjeść lub wypić coś; zjeść coś szybko, w pośpiechu, nie żując, nie gryząc należycie»

Połykać coś z apetytem.

Połknąć kilka łyżek zupy, kęs chleba, kawałek mięsa.

Połknąć lekarstwo, proszek.

◊ Połknąć bakcyla (teatru, turystyki itp.) «stać się gorącym zwolennikiem czegoś (np. teatru, turystyki)»

◊ Połknąć haczyk «dać się zwieść, oszukać, uwierzyć pozorom, pięknym słówkom»

◊ Połknąć głoskę, wyraz «mówiąc, pisząc w pośpiechu, przez nieuwagę opuścić, pominąć głoskę, wyraz»

◊ Ktoś chodzi, jest sztywny, wygląda jakby kij połknął «ktoś chodzi sztywno, jest nienaturalnie wyprostowany»

◊ Połykać łzy «powstrzymywać głośne łkanie, ukrywać płacz»

◊ Połykać oczami kogoś, coś «z ciekawością, z pożądaniem patrzeć na kogoś, na coś, przyglądać się komuś, czemuś»

◊ Połknąć gorzką pigułkę «znieść, ścierpieć coś niemiłego, przykrego»

◊ Połykać ślinkę «mieć apetyt, ochotę na coś»

przen.

a) «przyjąć coś w milczeniu, nie reagując na coś; ukryć, utaić w sobie»

Gładko połknął pochlebstwa.

Połknął w milczeniu ironiczne docinki.

b) częściej ndk «przyswajać sobie coś szybko, chciwie»

Połykać książki.