- połupać
- dk IX, \połupaćpię, \połupaćpiesz, \połupaćłup, \połupaćał, \połupaćany«rozciąć wiele czegoś na kawałki wzdłuż, porąbać na podłużne kawałki»
Połupać szczapy drewna.
Słownik języka polskiego . 2013.
połupać
Look at other dictionaries:
nałupać — dk IX, nałupaćpię, nałupaćpiesz, nałupaćłup, nałupaćał, nałupaćany «dużo czegoś połupać, drobno porąbać» Nałupać drzewa na rozpałkę … Słownik języka polskiego
porąbać — dk IX, porąbaćbię, porąbaćbiesz, porąbaćrąb, porąbaćał, porąbaćany 1. «rąbiąc pociąć, połupać coś na kawałki» Porąbać drzewo na opał. Porąbać stare sprzęty. ◊ Ktoś dałby się za kogoś porąbać «ktoś jest komuś bezgranicznie oddany, gotów na śmierć… … Słownik języka polskiego
porąbać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, porąbaćbię, porąbaćbie, porąbaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używając siekiery, topora itp., podzielić coś, najczęściej drewno, na kawałki; połupać, rozłupać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
