- binduga
- ż III, CMs. \bindugaudze; lm D. \bindugaug«stok opadający w kierunku rzeki, jeziora lub kanału; także przybrzeżna przestrzeń wodna wydzielona do wiązania i zbijania tratw»
Spuszczać pnie z bindugi.
Pole namiotowe na bindudze.
‹z niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.