- binistor
- m IV, D. -u, Ms. \binistororze; lm M. -yelektron. «element półprzewodnikowy stosowany w elektronicznych układach przełączających i pamięciowych»‹?›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
Binistor — Binịstor der, s/... storen, Transịstortetrode, ein dem Thyristor ähnliches Halbleiterbauelement mit vier abwechselnd n und p dotierten Schichten sowie zwei Basiselektroden; dadurch lässt sich der Binistor im Unterschied zum Thyristor nicht… … Universal-Lexikon
Binistor — Bi|nis|tor der; s, ...oren <zu lat. bini »je zwei«; Analogiebildung zu ↑Transistor> Halbleiterbauelement mit zwei Steuerelektroden … Das große Fremdwörterbuch