ponękać

dk I, \ponękaćam, \ponękaćasz, \ponękaćają, \ponękaćaj, \ponękaćał, \ponękaćany

1. «spędzić jakiś czas na nękaniu, dręczeniu kogoś»

Ponękać kogoś pogróżkami.

2. daw. «pognębić, pokonać kogoś, coś»