ponudzić

dk VIa, \ponudzićdzę, \ponudzićdzisz, \ponudzićnudź, \ponudzićdził

«nudząc, naprzykrzając się zająć komuś jakiś czas; znudzić wiele osób, kolejno, jedną po drugiej»

Ponudził wszystkich śmiertelnie.

ponudzić się «spędzić jakiś czas nudząc się»

Ponudził się trochę w domu i wyszedł.