poobrzucać

poobrzucać
dk I, \poobrzucaćam, \poobrzucaćasz, \poobrzucaćają, \poobrzucaćaj, \poobrzucaćał, \poobrzucaćany
1. «obsypać kogoś, coś rzucając wiele czegoś»

Poobrzucać kwiatami.

2. «kolejno obrzucić, obdziergać wiele szwów»

Poobrzucać szwy.

poobrzucać się «o wielu osobach: obrzucić się czymś wzajemnie»

Poobrzucali się śnieżkami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • poobrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poobrzucaćam, poobrzucaća, poobrzucaćają, poobrzucaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obrzucić coś czymś wielokrotnie, z różnych stron : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poobrzucać ściany… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poobrzucać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} w odniesieniu do kilku osób: obrzucić się czymś wzajemnie, wiele razy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poobrzucać się wyzwiskami, pomówieniami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”