biogeneza

biogeneza
ż IV, CMs. \biogenezazie, blm
«pochodzenie materii żywej na Ziemi»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • biogeneză — BIOGENÉZĂ s.f.Teorie care susţine că orice fiinţă provine numai din altă fiinţă (care i a dat naştere). [pr.: bi o ] – Din fr. biogenèse. Trimis de paula, 21.06.2002. Sursa: DEX 98  biogenéză s. f. (sil. bi o ), g. d. art. biogenézei Trimis de… …   Dicționar Român

  • biogeneza — biogèneza ž DEFINICIJA 1. biol. zakon prema kojemu živo biće može nastati samo od žive materije 2. term. povijest postanka i razvoja žive materije ETIMOLOGIJA vidi biogen [b] (I)[/b] …   Hrvatski jezični portal

  • bíogenéza — e ž (ȋ ẹ̑) biol. nastanek in razvoj živega iz živega: zakonitosti biogeneze // teorija o tem nastanku: trditve biogeneze; pren., publ. biogeneza slovenskih zdravilišč je pomanjkljiva …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • biogenézã — s. f. (sil. bi o ), g. d. art. biogenézei …   Romanian orthography

  • biogenetic — BIOGENÉTIC, Ă, biogenetici, ce, adj. Care se referă la biogeneză, care aparţine biogenezei. [pr.: bi o ] – Din fr. biogénétique. Trimis de paula, 21.06.2002. Sursa: DEX 98  biogenétic adj. (sil. bi o ) → genetic Trimis de siveco, 13.09.2007.… …   Dicționar Român

  • biogenetică — BIOGENÉTICĂ s.f. Biogeneză (1). [< fr. biogénétique]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …   Dicționar Român

  • biogenie — BIOGENÍE s.f. Biogeneză (1). [< fr. biogénie, cf. germ. Biogenie]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN  BIOGENÍE s. f. biogenetică. (< fr. biogénie) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • eobiogeneză — eobiogenéză s. f. (sil. e o bi o ), g. d. art. eobiogenézei Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  EOBIOGENÉZĂ s. f. totalitatea proceselor care au dus la apariţia vieţii. (< eo + biogeneză) Trimis de raduborza, 15.09.2007 …   Dicționar Român

  • biogenetyczny — przym. od biogeneza ∆ biol. Prawo biogenetyczne «pogląd, według którego osobniki danego gatunku przechodzą w rozwoju zarodkowym takie same stadia, przez jakie przebiegała droga ewolucyjna prowadząca do tego gatunku» …   Słownik języka polskiego

  • -gen — gen, genetički, genetski, geneza, geničan, genički, genija DEFINICIJA kao drugi dio riječi znači rađanje, postajanje [biogeneza] ETIMOLOGIJA lat. genus ≃ grč. génos: rod; génesis: rađanje, postajanje …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”