- poprawność
- ż V, DCMs. \poprawnośćści, blmrzecz. od poprawny
Poprawność manier, stroju.
Poprawność gry aktorskiej.
Kryteria poprawności językowej.
Słownik języka polskiego . 2013.
Poprawność manier, stroju.
Poprawność gry aktorskiej.
Kryteria poprawności językowej.
Słownik języka polskiego . 2013.
poprawność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. poprawnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. poprawny: Poprawność zachowania się, manier. Poprawność wykonania. Przestrzegać zasad poprawności stylistycznej. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poprawność polityczna — {{/stl 13}}{{stl 7}} lewicowa ideologia powstała w USA, nakazująca w imię tolerancji unikanie określeń i zachowań wyrażających uprzedzenie lub dyskryminujących mniejszości narodowe, seksualne (homoseksualistów i lesbijki), kobiety, ludzi… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ortoepia — ż I, DCMs. ortoepiapii, blm jęz. «poprawność wymowy; poprawność w używaniu form językowych; dział językoznawstwa obejmujący zagadnienia poprawności i kultury języka» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
Клеменсевич, Зенон — польск. Zenon Klemensiewicz … Википедия
bój — m I, D. boju; lm M. boje, D. bojów 1. «starcie zbrojne walczących stron; bitwa, walka» Ciężki., zażarty bój. Krwawy bój. Iść do boju. Stanąć do boju. Wieść bój. Bój toczy się, wre, wszczyna się. ◊ Boje homeryczne a. homeryckie «walki dł … Słownik języka polskiego
ekwiwokacja — ż I, DCMs. ekwiwokacjacji; lm D. ekwiwokacjacji (ekwiwokacjacyj) log. «błąd logiczny polegający na użyciu terminu w jednej wypowiedzi w dwu różnych znaczeniach, podczas gdy poprawność wypowiedzi wymaga użycia go za każdym razem w tym samym… … Słownik języka polskiego
gramatyczność — ż V, DCMs. gramatycznośćści, blm rzad. «zgodność z gramatyką; poprawność» … Słownik języka polskiego
hiperpoprawność — ż V, DCMs. hiperpoprawnośćści, blm «nadmierna, przesadna poprawność» Hiperpoprawność językowa … Słownik języka polskiego
językowy — przym. od język a) w zn. 1: Mięśnie językowe. b) w zn. 2: Zdolności językowe. Poprawność językowa. Zwrot językowy. ∆ Laboratorium językowe «specjalne pomieszczenie przeznaczone do nauki języków obcych, wyposażone w instalację elektroakustyczną… … Słownik języka polskiego
ogłada — ż IV, CMs. ogładaadzie, blm «umiejętność zachowania się, wyrobienie towarzyskie, poprawność w obcowaniu z ludźmi; obycie» Powierzchowna, zewnętrzna ogłada. Człowiek z ogładą. Nabrać, nabyć ogłady … Słownik języka polskiego