poręczać
Look at other dictionaries:
poręczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poręczaćam, poręczaća, poręczaćają, poręczaćany {{/stl 8}}– poręczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, poręczaćczę, poręczaćczy, poręczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
weksel — m I, D. wekselsla; lm M. wekselsle, D. wekselsli (wekselslów) «dokument kredytowy sporządzony na odpowiednim blankiecie, stanowiący pisemne zobowiązanie wystawcy do zapłacenia jakiejś sumy pieniędzy określonej osobie (lub okazicielowi) w… … Słownik języka polskiego
poręczanie — n I rzecz. od poręczać … Słownik języka polskiego
poręczyć — dk VIb, poręczyćczę, poręczyćczysz, poręczyćręcz, poręczyćczył, poręczyćczony poręczać ndk I, poręczyćam, poręczyćasz, poręczyćają, poręczyćaj, poręczyćał, poręczyćany «dać gwarancję co do czyjejś wypłacalności; zapewnić, że zobowiązania dłużnika … Słownik języka polskiego
ręczyć — ndk VIb, ręczyćczę, ręczyćczysz, ręcz, ręczyćył, ręczyćczony 1. «poręczać za kogoś, dawać gwarancję na coś; gwarantować» Ręczyć za kogoś majątkiem. Ręczyć za czyjąś uczciwość. Ręczyć honorem, słowem (honoru). ◊ Nie ręczyć za siebie «obawiać się,… … Słownik języka polskiego
żyrować — ndk IV, żyrowaćruję, żyrowaćrujesz, żyrowaćruj, żyrowaćował, żyrowaćowany hand. «poręczać zapłatę sumy wekslowej» Żyrować weksel. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
poręczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}poręczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ręczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ręczyćczę, ręczyćczy, ręczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać gwarancję za coś lub za kogoś; poręczać, gwarantować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ręczyć za kogoś słowem honoru.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żyrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. Ia, żyrowaćruję, żyrowaćruje, żyrowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} poręczać spłatę sumy wekslowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żyrować weksle, pożyczkę. <niem. z wł.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
