portfenetr

m IV, D. -u, Ms. \portfenetrtrze; lm M. -y

archit. «okno sięgające do podłogi, czasem wychodzące na płytki balkonik, zabezpieczone zewnętrzną balustradą lub niską kratą, charakterystyczne zwłaszcza dla architektury pałacowej w. XVII-XIX»

‹fr.›