- poruczenie
- n I1. rzecz. od poruczyć.2. lm D. \poruczenieeń«polecenie; misja»
Urzędnik do specjalnych poruczeń.
Słownik języka polskiego . 2013.
Urzędnik do specjalnych poruczeń.
Słownik języka polskiego . 2013.
poruczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. poruczenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. poruczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pełnomocnictwo, polecenie, misja, zadanie :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień