posłużyć

dk VIb, \posłużyćżę, \posłużyćżysz, \posłużyćsłuż, \posłużyćżył - posługiwać ndk IX, \posłużyćguję, \posłużyćgujesz, \posłużyćguj, \posłużyćiwał

1. tylko dk «zostać użytym jako pomoc, środek, narzędzie do osiągnięcia jakiegoś celu; przydać się do czegoś»

Legenda posłużyła za osnowę powieści.

Coś posłużyło komuś za pretekst.

Wypracowanie ucznia posłużyło za wzór innym.

Kawałek płótna posłużył jako osłona od wiatru.

2. tylko dk «wpłynąć dodatnio, poskutkować»

Posłużył komuś pobyt nad morzem, urlop.

Lekarstwo posłużyło.

3. tylko dk «nadać się do użytku, przydać się»

Ubranie jeszcze mi posłuży.

Stare sprzęty posłużą nam jeszcze jakiś czas.

4. częściej ndk «wykonywać za kogoś jakąś pracę, szczególnie domową, usługiwać komuś; pracować u kogoś zajmując się sprzątaniem, pomaganiem w czynnościach gospodarskich, porządkowych itp.; dawniej: być u kogoś na służbie»

Posługiwać komuś.

posłużyć się - posługiwać się

1. «użyć czegoś jako środka do uzyskania, osiągnięcia jakiegoś celu, jako pomocy przy jakiejś czynności»

Dziecko wcześnie zaczęło się posługiwać łyżką przy jedzeniu.

Biegle posługiwać się jakimś językiem obcym.

Posługiwać się słownikiem przy tłumaczeniu.

Posłużył się kłamstwem, żeby się uwolnić od podejrzeń.

2. «wziąć kogoś do pomocy w jakimś działaniu, ulżyć sobie zlecając wykonanie czegoś komuś innemu, wyręczyć się kimś»

Posłużyć się kimś w sprawach handlowych.

Posłużyć się kimś jako świadkiem.