Postukać palcem w czoło.
Postukał do drzwi i odszedł.
Postukać się w głowę.
Słownik języka polskiego . 2013.
postukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, postukaćam, postukaća, postukaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} stuknąć parę razy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psychiatra postukał mu młoteczkiem w kolano. Postukał w stół, by goście się uciszyli. Postukał do jej okna i schował… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postukać się — (palcem) w głowę, w czoło, w łeb zob. głowa 52 … Słownik frazeologiczny
postukać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stuknąć się samemu kilka razy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokazując na niego wymownie, postukał się w czoło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
obstukać — dk I, obstukaćam, obstukaćasz, obstukaćaj, obstukaćają, obstukaćał, obstukaćany obstukiwać ndk VIIIb, obstukaćkuję, obstukaćkujesz, obstukaćkuj, obstukaćiwał, obstukaćiwany «postukać ze wszystkich stron, dookoła; opukać» Dzięcioł obstukuje drzewo … Słownik języka polskiego
popukać — dk I, popukaćam, popukaćasz, popukaćają, popukaćaj, popukaćał 1. «zapukać, puknąć kilkakrotnie; postukać» Popukać w szybę. 2. pot. «strzelić kilkakrotnie, spędzić pewien czas na strzelaniu (pukaniu)» Popukać sobie na strzelnicy … Słownik języka polskiego
popukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, popukaćam, popukaća, popukaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kilka razy puknąć, zapukać, uderzyć, trącić; postukać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popukać w stół, w okno. Popukać w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
