- bisurman
- m IV, DB. -a, Ms. \bisurmannie; lm M. ci -i, te -y, DB. -ów1. → bisurmanin2. żart. «rozbrykane dziecko»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
bisurman — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I a. IIIa, lm M. i || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co bisurmanin. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} z lekkim dystansem o rozbrykanym,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień