- potok
- m III, D. -u, N. \potokkiem; lm M. -i1. «wartki nurt wody, płynącej wąskim, kamienistym korytem, przeważnie skalnym, w środowisku górskim lub wyżynnym»
Rwący, spieniony, szumiący, wartki potok.
Potok górski.
Potok skuty lodem.
Potok płynie bystro.
2. «duża ilość płynącej szybko cieczy, płynu; strumień, nurt»Potoki deszczu.
Potoki lawy, ropy naftowej.
Lały się potoki łez, krwi.
◊ Coś (np. deszcz, łzy) leje się, płynie potokiem, potokami «coś leje się, płynie obficie w dużych ilościach»◊ książk. Krew leje się, płynie potokiem, potokami «jest dużo rannych lub zabitych w walce; wojna pochłania liczne ofiary»przen.Nieprzerwany potok podróżnych.
Potok wspomnień.
Potok słów, wymówek, wyzwisk.
Potoki światła zalały pokój.
3. środ. «metoda pracy stosowana w budownictwie, w zakładach przemysłowych itp., przy daleko idącym zmechanizowaniu czynności, polegająca na zachowaniu ścisłej kolejności i ciągłości w wykonywaniu poszczególnych prac przez poszczególne, zwykle wyspecjalizowane osoby lub grupy osób»
Słownik języka polskiego . 2013.