- potulnie
- \potulnieej«posłusznie, pokornie; nie protestując»
Podporządkować się potulnie czyimś rozkazom.
Słownik języka polskiego . 2013.
potulnie
Look at other dictionaries:
potulnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., potulnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} cierpliwie, znosząc czyjąś agresję, nie odpowiadając na czyjś atak; pokornie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potulnie wysłuchał reprymendy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokora — W pokorze ducha «z wielką pokorą, bardzo potulnie, ulegle» Uderzyć w pokorę zob. uderzyć 8 … Słownik frazeologiczny
pokora — ż IV, CMs. pokoraorze, blm «stan psychiczny polegający na odczuwaniu własnej małości, niższości; uniżona postawa wobec kogoś, czegoś; brak buntu wobec przeciwności; potulność, uległość, uniżoność» Uczyć się (lub kogoś) pokory. Pochylić głowę na… … Słownik języka polskiego
pokornie — pokornieej «z pokorą; potulnie, ulegle, uniżenie» Pokornie patrzeć, prosić, słuchać. Poddać się pokornie czyjejś woli, losowi. Pokornie się skłonić. Pokornie schylić głowę … Słownik języka polskiego
