potulnie

potulnie
\potulnieej
«posłusznie, pokornie; nie protestując»

Podporządkować się potulnie czyimś rozkazom.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • potulnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., potulnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} cierpliwie, znosząc czyjąś agresję, nie odpowiadając na czyjś atak; pokornie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potulnie wysłuchał reprymendy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokora — W pokorze ducha «z wielką pokorą, bardzo potulnie, ulegle» Uderzyć w pokorę zob. uderzyć 8 …   Słownik frazeologiczny

  • pokora — ż IV, CMs. pokoraorze, blm «stan psychiczny polegający na odczuwaniu własnej małości, niższości; uniżona postawa wobec kogoś, czegoś; brak buntu wobec przeciwności; potulność, uległość, uniżoność» Uczyć się (lub kogoś) pokory. Pochylić głowę na… …   Słownik języka polskiego

  • pokornie — pokornieej «z pokorą; potulnie, ulegle, uniżenie» Pokornie patrzeć, prosić, słuchać. Poddać się pokornie czyjejś woli, losowi. Pokornie się skłonić. Pokornie schylić głowę …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”