powątpiewać

powątpiewać
ndk I, \powątpiewaćam, \powątpiewaćasz, \powątpiewaćają, \powątpiewaćaj, \powątpiewaćał
«podawać coś w wątpliwość, nie dowierzać czemuś, wątpić o czymś»

Powątpiewać w czyjś rozsądek.

Nie powątpiewała o jego przyjaźni.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • powątpiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powątpiewaćam, powątpiewaća, powątpiewaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być przekonanym do końca o czymś, mieć wątpliwości, nie dowierzać czemuś; podawać coś w wątpliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powątpiewał w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powątpiewająco — przysłów. od powątpiewający (p. powątpiewać) Pokręcić głową powątpiewająco …   Słownik języka polskiego

  • powątpiewanie — n I 1. rzecz. od powątpiewać. 2. lm D. powątpiewanieań «wątpliwość, niedowierzanie; słowa wyrażające niedowierzanie» Wyrazić powątpiewanie. Uśmiechnąć się z powątpiewaniem …   Słownik języka polskiego

  • stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

  • wątpić — ndk VIa, wątpićpię, wątpićpisz, wątp, wątpićpił «nie być pewnym czegoś, nie mieć wiary w coś, nie być przekonanym o czymś; nie ufać, nie dowierzać, powątpiewać» Wątpić w powodzenie sprawy. Nie wątpić o czyichś zdolnościach. Wątpię, czy będę mógł… …   Słownik języka polskiego

  • powątpiewająco — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od imiesłowu powątpiewający cz. powątpiewać: Uśmiechnąć się powątpiewająco. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powątpiewanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. powątpiewać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}powątpiewanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. powątpiewanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} niedowierzanie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wątpić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wątpićpię, wątpićpi {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być przekonanym o czymś, nie wierzyć w coś; powątpiewać, wyrażać wątpliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wątpić w wygraną, w rozwiązanie problemu. Wątpić w czyjeś możliwości …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”